( ସ୍ୱର : ଆଃ କି ଆନନ୍ଦ ସୁସମାଚାର )

ଆସ ଭାଇ ହେ କରି ସୁଗାନ ମହା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦୟା କୀର୍ତ୍ତନ । ଘୋଷା ।

ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ କ୍ଷେତ୍ରେ ଦୃଷ୍ଟି କର, ଶସ୍ୟ ସବୁ ପାଚିଅଛି ସୁନ୍ଦର;

କଲେ ଦୟାବାନ ଆଶୀର୍ବାଦ ଦାନ, କ୍ଷେତ୍ର ଶସ୍ୟରେ ସୁପୂର୍ଣ୍ଣ । ୧ ।

କୃଷକ ଲୋକେ କରି ବହୁଶ୍ରମ କେତେ ଭୋଗିଲେ ଅଙ୍ଗେ ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଘର୍ମ

କରି ଉତ୍ପାଟନ ବନ୍ୟ ତୃଣମାନ ସୁବୀଜ କଲେ ବପନ । ୨ ।

ତଥାପି କୃଷକ ନିଜ ଶ୍ରମରେ ଶସ୍ୟ ନ କାଟେ କୌଣସି କାଳରେ,

ପିତା ଭଗବାନ କଲେ ବୃଷ୍ଟିଦାନ, ଉଦୟ କଲେ ତପନ । ୩ । 

 

ତେଣୁ କରି ଦେଖ ଏହି ମେଦିନୀ ହୁଅଇ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଶସ୍ୟଶାଳିନୀ;

ଝଡ଼ ବତାସରେ ଶିଳା ବର୍ଷଣରେ ନୋହିଲା ଶସ୍ୟ ନାଶନ । ୪ ।

ଏଣୁ କରି ଆହେ ଭାଇ ସକଳେ, କର ସ୍ତବ ଶସ୍ୟ କାଟିବାବେଳେ;

ମିଳଇ ପ୍ରମାଣ, କର ସ୍ତବ ଗାନ, ପ୍ରଭୁ କେଡ଼େ ଦୟାବାନ !  । ୫ । 

 

ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ବୋଲନ୍ତି, ଆହେ ଭାଇ, କାଟିବା ଦିନ ଜଗତ ଶେଷଇ;

ସେ ଦିନ ଯେସନ ଗହମ ପ୍ରମାଣ ସ୍ୱର୍ଗେ ହେବା ସଞ୍ଚୟନ । ୬ । 

 

ହେ ପ୍ରଭୁ, କରି ଏହି ନିବେଦନ, ସ୍ୱର୍ଗ-ଧନ କରାଅ ସୁଯତନ,

ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆସି ମୋତେ କାଟିଣ ଯେମନ୍ତେ ଦେବେ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ । ୭ ।

ସୂଚୀମାଳାକୁ ଫେରନ୍ତୁ