ଅନ୍ତର ମୋର କହେ ଏଇ ଅନ୍ତର ମୋର କହେ
ତୋ ପାଇଁ ଜଣେ ବେଦନା ସହେ (ଘୋଷା)
ଦୋଷ ପାପ ତାପ ମିଛ ଅଭିମାନ
ବୃଥା ଗୌରବ ଆଣେ ଅପମାନ
ସେଇ ପାପ ଧୋଇ କ୍ଷମିବାର ପାଇଁ
କ୍ରୁଶ ପୁଣି ସେ ଯେ ବହେ (୧)
ଭରି ଦିଏ ମୁହିଁ ସତ ଲାଞ୍ଚନା
ଯୀଶୁ ରାଜ ପାଇଁ ଖାଲି ପ୍ରତାରଣା
ସବୁ ସାହି ଯାଇ ମୋର ମୁକ୍ତି ପାଇଁ
କ୍ଷମା ପୁଣି ସେ ଯେ ଦିଏ (୨)
ତଥାପି ସେ ସତେ ନିରିମମ ଏତେ
ଫେରିନି ଥରଟେ ତାଙ୍କରି ପଥେ
ମନ ଚାହେଁ ମୋର ହେବାକୁ ତାଙ୍କର
ଅନୁତପି ଭରା ଲୁହେ (୩)
ଅଶାନ୍ତ ଜଗତେ, ପାପ ଦୁଃଖ ଶୋକେ
ଅଟକି ତୁମେ ନିରାଶ
ପାଇବ ଶାନ୍ତି, ପାଇବ ତୃପ୍ତି
ଯୀଶୁ ପାଶେ ଫେରି ଆସ … (ଘୋଷା)
ତୁମ ହୃଦୟ ର ସବୁ ଦୁଃଖ
ତୁମ ଜୀବନର ସବୁ ବୋଝ
ତୁମ ସମସ୍ୟା ଓ ଚିନ୍ତା ଦୁଃଖ
ଦୂର କରି ଯୀଶୁ ଦେବେ ସୁଖ (୨ ଥର)
ଶାନ୍ତି ରାଜା ଯୀଶୁ ଜଗତ କରତା
କରନ୍ତି ନାହିଁ ନିରାଶ… |୧|
ଯୀଶୁ ଯେ ପ୍ରେମର ନିରିଝର
ଯୀଶୁ ପାପ କ୍ଷମାର ଭଣ୍ଡାର
ଆମକୁ ଦେବାକୁ ସବୁ ସୁଖ
ଭୋଗିଲେ କୁଶରେ କେତେ ଦୁଃଖ
ଚିର ଜୀବନ ନିରିଝର ସେ ତ
ଅମୃତ … ତାଙ୍କ ପୟର … |୨|
ଅନ୍ଧ ମୁଁ ଯେ ପଥ ଯାଏ ଭୁଲି
ଭ୍ରାନ୍ତି ସ୍ରୋତେ ଭାସିଯାଏ ଚାଲି
ହୁଅ ପ୍ରଭୁ ସାଥ୍ ମୋର
ଆଜି ଆଉ କାଲି…. (ଘୋଷା)
ସାଥିହରା ହୋଇ ଏ ସଂସାରେ
ଜ୍ୟୋତି ହରା ଏଇ ଜୀବନରେ
ହୁଅ ପ୍ରଭୁ ସାଥି ମୋର
ଆଜି ଆଉ କାଲି… |୧|
ଦୃଶ୍ୟଭରା ଏହି ଜଗତରେ,
ଅସୀମ ତା’ ରୂପ ସୁଷମାରେ,
(ଯେବେ) ଜ୍ଞାନ ହରା ହୋଇ ସେ ସୁରାରେ
ଡୁବିଯାଏ ଚିତ୍ତ ସେ ମାୟାରେ
ହୁଅ ପ୍ରଭୁ ସାଥ୍ ମୋର
ଆଜି ଆଉ କାଲି…. |୨|
ଅଶ୍ରୁ ଯେବେ ଝରେ ନୟନରେ
ପୋଛି ତବ ଦିବ୍ୟ ବସନରେ
ଶେଷେ ନିଅ ପାର ଦୀଶେ
ନ ଯାଅ ଗୋ ଭୁଲି…. |୩|
ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ମୁଁ ପାଇଛି
ତାଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହେ ପାଇଛି।
ଧରି ଶ୍ରୀଚରଣେ ଦେଇ ମନ ପ୍ରାଣ
ନୂତନତା ମୁହଁ ଲଭିଛି (ଘୋଷା)
ଥୁଲା ଯେତେ ମୋର ପାପର ଦଣ୍ଡ
ମୋ ପାଇଁ ମରି ସେ କଲେ ନୀଦଣ୍ଡ
ନାହିଁ ଆଉ ମୋର ଭୟ କିଛି
ତାଙ୍କ ଠାରେ ମୁହିଁ ରହିଛି… |୧|
ପିତା ଠାରୁ ମୁଁ ଯେ ଦୂରରେ ଥିଲି
ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବନ୍ଧନେ ମିଳିତ ହେଲି
ଏକ ପରିବାରରେ ମୁଁ ମିଶିଛି
ସ୍ଵର୍ଗ ଭୋଗ ମୋ ପାଇଁ ଅଛି… |୨|
ପାପ ଦାସ ଭାବେ ପାପରେ ଥିଲି
ପାପ ତେଜି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଜୀବିତ ହେଲି
ବହୁ ମୂଲ୍ୟ ରକ୍ତ କିଣା ହୋଇଛି
ତେଣୁ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ବଂଚିଛି… |୩|
ଅନନ୍ତ ଆକାଶ ତଳେ, ଦୂରନ୍ତ ଏ ପୃଥିବୀରେ
କେବଳ ଯୀଶୁଙ୍କ ନାମ, ସାଧୁପାରେ ପରିତ୍ରାଣ …(ଘୋଷା)
ରକ୍ତିମ କୁଶ କହେ, ମୁକତି ଶୋଣିତ ବହେ
ଆସ ଆସ ପାପୀଜନ, ଲଭିବ ନବଜୀବନ… |୧|
ଅନ୍ତର ଖୋଲି କୁହ, ଢ଼ାଳି ଅନୁତାପ ଲୁହ
କରେ ପ୍ରଭୁ ସମର୍ପଣ, ପ୍ରଭୁ ପରିତ୍ରାଣ ଧନ… |୨|
ଅନ୍ଧାର ଦିଅ ଦୂର କରି,
ହେ ମନ ରାଇଜ ଆଲୋକିତ ପଥ ସାଥୀ
ଚିର ଉତ୍କଳ ହେ ବିଶ୍ବକରତା
ତୁମଠାରେ ପ୍ରଭୁ କରିଛୁ ଭରସା
ରଖି ତୁମ ପଦେ ମତି, ଅନ୍ଧାର ଦିଅ ଦୂର କରି … (ଘୋଷା)
ତୁମେ ଦିଅ ମନେ ନିତି ନବଭାବେ ଚାଳନା
ଭରି ପ୍ରତି ପ୍ରାଣେ ନୂତନର ଶୁଭ କାମନା
ଦିଅ ହେ ଆଶିଷ ଏତିକି ଶ୍ରୀପାଦେ ଅଳି,
ଅନ୍ଧାର ଦିଅ ଦୂର କରି … |୧|
ନାହିଁ କିଛି ଆମ, ପାପ ମଳିନ ମରମ
ଅରଚନା ଘେନ, ଦିଅ ଆଜି ଦରଶନ
ତୁମ ସାଥେ ନିତି ଗାଇବୁ ପରାଣ ଭରି
ଅନ୍ଧାର ଦିଅ ଦୂର କରି … |୨|
ଅନ୍ଧକାର ଘେରା ମୋର ଏ ଜୀବନେ
ତୁମରି ଆଲୋକ କର ମୋତେ ଦାନ (୨ଥର)
ସେଇ ଆଲୋକରେ ପଥ ନ ହରାଇ (୨ଥର)
କରୁଥ୍ବି ସଦା ତୁମ ଗୁଣଗାନ {0}
କି ଦେବି ତୁମକୁ ହେ ଯୀଶୁ ରାଜନ
ନାହିଁ ମୋର ପାଶେ କିଛି ପ୍ରତି ଦାନ (୨ଥର)
ଶୂନ୍ୟ ହୃଦୟକୁ କର ପ୍ରଭୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ
କରିବି ପ୍ରଶଂସା ଭଶ ନନ୍ଦନ (୨ଥର)
ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ ମୋର ଧନ, ସନମାନ
ତୁମ ପାଦ ପୂଜିଯାଉ ଏ ଜୀବନ (୨ଥର)
ରଖୀଛ ଜଗତେ ମୋତେ ଯେତେ ଦିନ (୨ଥର)
ଶରଣ ନେବି ମୁଁ କୁଶ ଚରଣ
ଅନ୍ଧକାର ଘେରା ଧରାରେ, ମୁକତି ଦୀପ ଜ୍ଵଳାଇବା
ଗ୍ରାମରେ ନଗରେ ଗିରି କନ୍ଦରରେ
ଜାଳିବା ଲଜିତ ନୋହିବା … (ଘୋଷା)
ମରୁ ମରୀଚିକା ଜଗତେ, ତୃଷିତ ପରାଣର ହିତେ
ଜୀବନର ଝର ବହୁଛି କୁଶରେ
କ୍ଲାନ୍ତ ଜନତା ଆସରେ….|୧|
ଶୁଣି ନାହିଁ କି ସେ ଆଦେଶ, ଯାଅ ସମସ୍ତ ଜାତି ପାଶ,
କୁହ ମୁକ୍ତି ଅଛି ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଶରେ,
ନ ରଖି ଲଜା ମନରେ….|୨|
ଅମର ଈଶ ସୁତରେ, ଅମର ଈଶ ସୁତ
କାଲବରୀ କୁଶେ ହତରେ … ହଁ … ତ (ଘୋଷା)
ପାତକି ମୁକତି ପାଇଁ, ସ୍ଵଚ୍ଛାରେ ପ୍ରାଣ ଦେଇ
ରଚିଲେ ସତ୍ୟ ପଥରେ … ପ … ଥା |୧|
କଣ୍ଟାର ମୁକୁଟ ବହି, ଅଶେଷ ଯାତନା ସହି
ରହିଲେ ମୌନ ଶାନ୍ତରେ |୨|
ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ପାଇଁ ବୁକୁର ରକତ ଦେଇ
ଧରଣୀ କଲେ ପୂତରେ …ପୂ…ତ I୩I
ଯୀଶୁ (ତାଙ୍କ) ପଦେ ରଖ ଲୟ, ପାପ ଯିବ ଦୁଃଖ ଭୟ
ସେହି ସତ୍ୟ ପଥରେ ( ଜୀବନ) … ପ… ଥ I୪I
ଦୁର୍ଗମ ପଥ ଦେଇ ପହଂଚିବୁ ସ୍ୱର୍ଗ ଯାଇ,
ଧର୍ମାମ୍ବା ତୋ ଚାଳକରେ ..ଚା…କ…କ… |୫|
ଅନ୍ତର ଖୋଲି … ଅନ୍ତର ଖୋଲି,
ପ୍ରଶଂସା କରୁ ପ୍ରଭୁ ଲହରି ତୋଳି… (ଘୋଷା)
ତୁମରି ଶିକ୍ଷା ତୁମ ପ୍ରତୀକ୍ଷା, କରିବୁ ଆମେ ତୁମରି ପୂଜା
ଆଜି ଏଠାକୁ ଏ ତୁମ ଦାନ
ଲଭିବୁ ଶାନ୍ତି ପ୍ରାର୍ଥନା କରି … |୧|
ଆସ ଏଠାକୁ ତୁମ ପିଲାଙ୍କୁ, ତୁମରି ବାକ୍ୟ ତୁମରି ଲକ୍ଷ୍ୟ
ଜଣାଅ ପ୍ରଭୁ ଆମକୁ ସବୁ,
ଆନନ୍ଦ ମନେ ଯିବୁ ଗୋ ଫେରି … |୨|
ଜୀବନେ ଦେଇ ହେ ନରସାଇଁ, ପାପୁ ଉଦ୍ଧରିଲେ ରକତ ଦେଇ
ମେଲାଣି ଦିଅ ହେ ଆମ ପ୍ରିୟ,
ପ୍ରଚୁର ତବ ଆଶିଷ ଭରି … |୩|
ଦେବ ନାହିଁକି କଲ୍ୟାଣକୁ ନିରାଶେ ଯିବୁ ରିଭ୍ର ହସ୍ତେ କି ?
କର ମୁକତି କରୁନିତି
ଦେଉ ହୃଦୟ ପୁଷ୍ପ ଅଞ୍ଜଳି.. | ୪|
ଅରୂପ ରୂପ ଦୃଶ୍ୟ ହୋଇଲେ,
ଅନୁଗ୍ରହ ସତ୍ୟତାରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ଅଇଲେ । ଘୋଷା ।
କାଳବଳେ ଅନାୟତ୍ତ ଥିଲା ସକଳ ଜଗତ,
ନିଜେ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରି କାଳକୁ ସେ ନାଶିଲେ । ୧ ।
ସତ୍ୟ, ଶାନ୍ତି, ଦୟା, କ୍ଷମା ଅଦ୍ଭୁତ ଗୁଣ ମହିମା ଦେଖାଇ
ଈଶ୍ୱର ଗୁଣ ସତ୍ୟ ଧର୍ମ ସ୍ଥାପିଲେ । ୨ ।
ସେ ଧର୍ମେ ବିଶ୍ୱାସୀ ଜନ ଅନ୍ତରେ ଖେଦ, କ୍ରନ୍ଦନ
କରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟେ ନିବେଦନ ଶୁଦ୍ଧ ଚିତ୍ତ ପାଇଲେ । ୩ ।
ଧନ ମାନ ସଂସାରକୁ ପକାଇ ସବୁ ପଛକୁ
ଖ୍ରୀଷ୍ଟ-ପ୍ରେମ-ପିୟୁଷକୁ ଚାଖି ତୃପ୍ତ ହୋଇଲେ । ୪ ।
ଯାଇ ଅମର ଭୁବନ ଅରୂପ ରୂପ ଦର୍ଶନ ପାଇ
ନିତ୍ୟ ବିଶ୍ରାମକୁ ମହାନନ୍ଦେ ରହିଲେ । ୫ ।
ଅନନ୍ତ ଈଶ୍ୱର ଯୀଶୁ ତାଙ୍କ ମହାନାମ ହେ,
ସର୍ବ ଦେଶେ ସର୍ବ ପ୍ରାଣୀ ହୃଷ୍ଟେ କରୁ ଗାନ ହେ । ଘୋଷା ।
ପ୍ରଭୁଙ୍କର ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ରାଜାଙ୍କ ରାଜନ ହେ,
ତ୍ରିଭୁବନ କର୍ତ୍ତା ଯୀଶୁ ଅଟନ୍ତି ମହାନ ହେ । ୧ ।
ସର୍ବ ସୃଷ୍ଟିକର୍ତ୍ତା ଯୀଶୁ ତ୍ରିଲୋକ ରାଜନ ହେ,
ତାଙ୍କ ବିନା କେଉଁ ବସ୍ତୁ ନୋହିଛି ସୃଜନ ହେ । ୨ ।
ଜଗଦ୍ଦୀପ୍ତି ଦୀନବନ୍ଧୁ ଜଗତ ଜୀବନ ହେ,
ଅନ୍ଧାର ଗୃହେ ଦିଶନ୍ତି ମାଣିକ୍ୟ ଯେସନ ହେ । ୩ ।
ଯୀଶୁରେ ଆଶ୍ରୟ ନେଲେ ପାଇବ ଜୀବନ ହେ,
ନୋହିଲେ ଅନନ୍ତ ମୃତ୍ୟୁ କେ କରେ ଖଣ୍ଡନ ହେ । ୪ ।
ମହିମା ସାଗର ଯୀଶୁ କେ କରେ ବର୍ଣ୍ଣନ ହେ,
ଛାର ମୂଢ଼ ନର ମୋର ବୁଦ୍ଧିର ଅଗମ୍ୟ ହେ । ୫ ।
ଅଟେ କି ବହୁମୂଲ୍ୟ ସାଧୁ ମରଣ !
ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଅତି ମନୋରମ । ଘୋଷା ।
ପ୍ରଭୁରେ ଥାଇ ଯାହାର ଘଟଇ ହେ ମରଣ,
ଧନ୍ୟ ସେ ଧାର୍ମିକ, ଧନ୍ୟ ତାର ଜୀବନ । ୧ ।
ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୂତଗଣ ତାର ଆତ୍ମା ଘେନିଣ,
ସ୍ୱର୍ଗେ ଅବ୍ରାହାମ କୋଳେ ଦିଅନ୍ତି ସ୍ଥାନ । ୨ ।
ସବୁ ପରିଶ୍ରମରୁ ସେ ପାଏ ଶାନ୍ତି ବିଶ୍ରାମ,
ତାର ସବୁ କର୍ମ ହୁଏ ପଶ୍ଚାଦଗମନ । ୩ ।
ସମାଧିରେ କୁଶଳରେ ଦେହ କରେ ଶୟନ,
ସ୍ୱର୍ଗପୁରେ ଭୋଗଇ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ । ୪ ।
ଶେଷ ଦିନେ ସମାଧିରୁ କରିଣ ସେ ଉତ୍ଥାନ,
ହେବ ଅତି ତେଜସ୍କର ସୂର୍ଯ୍ୟ ସମାନ । ୫ ।
ଅନାଦି ଈଶ୍ୱର, ଦୟାର ସାଗର, ପାଳକ ସଦା ମୋର
ଅଭାବ ମୋହର କରିବେ ସେ ଦୂର,
କି ହେତୁ ହେବି ମୁଁ ଚିନ୍ତାରେ କାତର । ଘୋଷା ।
ସକଳ ପଥ ମୋର, ଅବସ୍ଥା ଆବର ଅଟେ ତାଙ୍କୁ ଗୋଚର,
ଦୁର୍ଦ୍ଦଶା କାଳରେ ହୋଇବେ ସଙ୍ଗରେ ନାଶିବେ ମନରୁ ଆପଦର ଡର । ୧ ।
ପିତାମାତା ଭ୍ରାତାଦି ଯେତେକ ସ୍ୱଜାତି ଛାଡ଼ିଲେ ନାହିଁ ଭୀତି,
ରଖିବେ ଆବୋରି ସ୍ୱବାହୁ ବିସ୍ତାରି ନ କରିବେ ମୋତେ ଛାମୁରୁ ଅନ୍ତର । ୨ ।
ପାପରୂପ ଗରଳ ସଂସାର ଜଞ୍ଜାଳ କଲେ ମୋତେ ବିଭୋଳ,
ଦୁଇର ଅନଳ କରିବେ ଶୀତଳ ଢାଳି ମୋ ଉପରେ ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ଶିଶିର । ୩ ।
ନ ଛାଡ଼ି କୁବାଟରେ ଅଡ଼ାଇ ସୁସ୍ୱରେ ନେବେ ନିଜ ପଲରେ
ଅମୃତ ନିର୍ଝର ଜୀବନ ଆହାର ଭୋଜନ ପାନାର୍ଥେ ଦେବେ ନିରନ୍ତର । ୪ ।
ନିଜ ନାମ ସକାଶେ ଉଦ୍ଧାର କରିବେ ସ୍ୱପୁରେ ବାସ ଦେବେ
ଆରେ ମନ ମୋର ତୋ ଚିନ୍ତାର ଭାର ଦେଇ ତାଙ୍କ ହସ୍ତେ ହୁଅ ତୁ ସୁସ୍ଥିର । ୫ ।
ଅଛନ୍ତି ସର୍ବବ୍ୟାପୀ ମୋର ସଙ୍ଗରେ
ଏଣୁ ମୁହିଁ ସ୍ଥିରଚିତ୍ତ ଅନୁକ୍ଷଣରେ । ଘୋଷା ।
ହେବେ ସେ ସଙ୍ଗୀ ମୋହର, ଘୁଞ୍ଚିବ ସର୍ବ ଡର
ଭୟ ନୋହିବ ମୋ ମନ ଗଲେ ଅନ୍ଧାରେ ା ୧ ।
ଘେରିଲେ ହେଁ ଘୋର କ୍ଳେଶ ନୋହିବି ମୁଁ ନିରାଶ
ସର୍ବକାଳେ ନିର୍ଭର ମୁଁ ଦେବି ପ୍ରଭୁରେ ା ୨ ।
ମୃତ୍ୟୁଚ୍ଛାୟାର ପଦାରେ ମୋର ଗମନ ହେଲେ,
ଭୟ ଜାତ ନୋହିବ ଯେ ମୋର ମନରେ ା ୩ ।
ଶୁଣିବେ ସେ ମୋ ପ୍ରାର୍ଥନା, ଫେଡ଼ିବେ ମୋ ଯାତନା,
ସର୍ବଦା ହୋଇବେ ସଙ୍ଗୀ ଘରେ ବାହାରେ ା ୪ ।
ସର୍ବବ୍ୟାପୀ ଏହି ବାଣୀ ହୃଷ୍ଟ ମୁଁ ମନେ ଗୁଣି
ସର୍ବଦା ହେଜିବି ପ୍ରଭୁ ମୋର ସଙ୍ଗରେ ା ୫ ।
ஆபிரகாமை ஆசீர்வதித்த ஆண்டவா அருளுமே
ଅଛନ୍ତି ସର୍ବବ୍ୟାପୀ ମୋର ସଙ୍ଗରେ
ଏଣୁ ମୁହିଁ ସ୍ଥିରଚିତ୍ତ ଅନୁକ୍ଷଣରେ । ଘୋଷା ।
ହେବେ ସେ ସଙ୍ଗୀ ମୋହର, ଘୁଞ୍ଚିବ ସର୍ବ ଡର
ଭୟ ନୋହିବ ମୋ ମନ ଗଲେ ଅନ୍ଧାରେ ା ୧ ।
ଘେରିଲେ ହେଁ ଘୋର କ୍ଳେଶ ନୋହିବି ମୁଁ ନିରାଶ
ସର୍ବକାଳେ ନିର୍ଭର ମୁଁ ଦେବି ପ୍ରଭୁରେ ା ୨ ।
ମୃତ୍ୟୁଚ୍ଛାୟାର ପଦାରେ ମୋର ଗମନ ହେଲେ,
ଭୟ ଜାତ ନୋହିବ ଯେ ମୋର ମନରେ ା ୩ ।
ଶୁଣିବେ ସେ ମୋ ପ୍ରାର୍ଥନା, ଫେଡ଼ିବେ ମୋ ଯାତନା,
ସର୍ବଦା ହୋଇବେ ସଙ୍ଗୀ ଘରେ ବାହାରେ ା ୪ ।
ସର୍ବବ୍ୟାପୀ ଏହି ବାଣୀ ହୃଷ୍ଟ ମୁଁ ମନେ ଗୁଣି
ସର୍ବଦା ହେଜିବି ପ୍ରଭୁ ମୋର ସଙ୍ଗରେ ା ୫ ।
ଅନାଦି ଈଶ୍ୱର, ଦୟାର ସାଗର, ପାଳକ ସଦା ମୋର
ଅଭାବ ମୋହର କରିବେ ସେ ଦୂର,
କି ହେତୁ ହେବି ମୁଁ ଚିନ୍ତାରେ କାତର । ଘୋଷା ।
ସକଳ ପଥ ମୋର, ଅବସ୍ଥା ଆବର ଅଟେ ତାଙ୍କୁ ଗୋଚର,
ଦୁର୍ଦ୍ଦଶା କାଳରେ ହୋଇବେ ସଙ୍ଗରେ ନାଶିବେ ମନରୁ ଆପଦର ଡର । ୧ ।
ପିତାମାତା ଭ୍ରାତାଦି ଯେତେକ ସ୍ୱଜାତି ଛାଡ଼ିଲେ ନାହିଁ ଭୀତି,
ରଖିବେ ଆବୋରି ସ୍ୱବାହୁ ବିସ୍ତାରି ନ କରିବେ ମୋତେ ଛାମୁରୁ ଅନ୍ତର । ୨ ।
ପାପରୂପ ଗରଳ ସଂସାର ଜଞ୍ଜାଳ କଲେ ମୋତେ ବିଭୋଳ,
ଦୁଇର ଅନଳ କରିବେ ଶୀତଳ ଢାଳି ମୋ ଉପରେ ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ଶିଶିର । ୩ ।
ନ ଛାଡ଼ି କୁବାଟରେ ଅଡ଼ାଇ ସୁସ୍ୱରେ ନେବେ ନିଜ ପଲରେ
ଅମୃତ ନିର୍ଝର ଜୀବନ ଆହାର ଭୋଜନ ପାନାର୍ଥେ ଦେବେ ନିରନ୍ତର । ୪ ।
ନିଜ ନାମ ସକାଶେ ଉଦ୍ଧାର କରିବେ ସ୍ୱପୁରେ ବାସ ଦେବେ
ଆରେ ମନ ମୋର ତୋ ଚିନ୍ତାର ଭାର ଦେଇ ତାଙ୍କ ହସ୍ତେ ହୁଅ ତୁ ସୁସ୍ଥିର । ୫ ।
ଅଟେ କି ବହୁମୂଲ୍ୟ ସାଧୁ ମରଣ !
ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଅତି ମନୋରମ । ଘୋଷା ।
ପ୍ରଭୁରେ ଥାଇ ଯାହାର ଘଟଇ ହେ ମରଣ,
ଧନ୍ୟ ସେ ଧାର୍ମିକ, ଧନ୍ୟ ତାର ଜୀବନ । ୧ ।
ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୂତଗଣ ତାର ଆତ୍ମା ଘେନିଣ,
ସ୍ୱର୍ଗେ ଅବ୍ରାହାମ କୋଳେ ଦିଅନ୍ତି ସ୍ଥାନ । ୨ ।
ସବୁ ପରିଶ୍ରମରୁ ସେ ପାଏ ଶାନ୍ତି ବିଶ୍ରାମ,
ତାର ସବୁ କର୍ମ ହୁଏ ପଶ୍ଚାଦଗମନ । ୩ ।
ସମାଧିରେ କୁଶଳରେ ଦେହ କରେ ଶୟନ,
ସ୍ୱର୍ଗପୁରେ ଭୋଗଇ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ । ୪ ।
ଶେଷ ଦିନେ ସମାଧିରୁ କରିଣ ସେ ଉତ୍ଥାନ,
ହେବ ଅତି ତେଜସ୍କର ସୂର୍ଯ୍ୟ ସମାନ । ୫ ।
ଅନନ୍ତ ଈଶ୍ୱର ଯୀଶୁ ତାଙ୍କ ମହାନାମ ହେ,
ସର୍ବ ଦେଶେ ସର୍ବ ପ୍ରାଣୀ ହୃଷ୍ଟେ କରୁ ଗାନ ହେ । ଘୋଷା ।
ପ୍ରଭୁଙ୍କର ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ରାଜାଙ୍କ ରାଜନ ହେ,
ତ୍ରିଭୁବନ କର୍ତ୍ତା ଯୀଶୁ ଅଟନ୍ତି ମହାନ ହେ । ୧ ।
ସର୍ବ ସୃଷ୍ଟିକର୍ତ୍ତା ଯୀଶୁ ତ୍ରିଲୋକ ରାଜନ ହେ,
ତାଙ୍କ ବିନା କେଉଁ ବସ୍ତୁ ନୋହିଛି ସୃଜନ ହେ । ୨ ।
ଜଗଦ୍ଦୀପ୍ତି ଦୀନବନ୍ଧୁ ଜଗତ ଜୀବନ ହେ,
ଅନ୍ଧାର ଗୃହେ ଦିଶନ୍ତି ମାଣିକ୍ୟ ଯେସନ ହେ । ୩ ।
ଯୀଶୁରେ ଆଶ୍ରୟ ନେଲେ ପାଇବ ଜୀବନ ହେ,
ନୋହିଲେ ଅନନ୍ତ ମୃତ୍ୟୁ କେ କରେ ଖଣ୍ଡନ ହେ । ୪ ।
ମହିମା ସାଗର ଯୀଶୁ କେ କରେ ବର୍ଣ୍ଣନ ହେ,
ଛାର ମୂଢ଼ ନର ମୋର ବୁଦ୍ଧିର ଅଗମ୍ୟ ହେ । ୫ ।
ଅନ୍ଧକାର ଘେରା ଧରାରେ, ମୁକତି ଦୀପ ଜ୍ଵଳାଇବା
ଗ୍ରାମରେ ନଗରେ ଗିରି କନ୍ଦରରେ
ଜାଳିବା ଲଜିତ ନୋହିବା … (ଘୋଷା)
ମରୁ ମରୀଚିକା ଜଗତେ, ତୃଷିତ ପରାଣର ହିତେ
ଜୀବନର ଝର ବହୁଛି କୁଶରେ
କ୍ଲାନ୍ତ ଜନତା ଆସରେ….|୧|
ଶୁଣି ନାହିଁ କି ସେ ଆଦେଶ, ଯାଅ ସମସ୍ତ ଜାତି ପାଶ,
କୁହ ମୁକ୍ତି ଅଛି ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଶରେ,
ନ ରଖି ଲଜା ମନରେ….|୨|
