ବାକି ଅଛି ବହୁତ ଦୂର
ଭଲିବାକୁ ନାହିଁ ମୋ ବଳ
ପଡୁଛି ପୁଣି ମୁଁ ଉଠୁଛି
ଶକତି ନାହିଁ ମୋହର (ଘୋଷା)

ତୁମ ପ୍ରିୟ ଦାସ ଏଲିୟ, ଖୁଆଇଲ ସ୍ଵର୍ଗୀୟ ଖାଦ୍ୟ
ଚାଳିଶି ଦିନର ପଥ, ଚାଲିଥିଲେ ସେ ସହି କ୍ଳେଶ
ସେହି ପ୍ରଭୁ ତ ତୁମେ ଜୀବିତ
ବଢ଼ାଅ ଶକତି ମୋହର || ୧ ||

ସୁନ୍ଦର ନାମକ ଦୁଆରେ ମାତୃ ଗର୍ଭୁ ଖଟି ଥିଲେ
ଯୀଶୁନାମେ ବଳ ପାଇଲେ କୁଦା ମାରି ସେ ଠିଆହେଲେ
ସେହି ପ୍ରଭୁ ତ ତୁମେ ଜୀବିତ
ବଢ଼ାଅ ଶକତି ମୋହର || ୨ ||

କଫନାଁହୁମରେ ଥରେ ପକ୍ଷାଘାତୀ ବହି ଆଣିଲେ
ତାର ସବୁ ପାପ କ୍ଷମିଲ ଖଟିଆ ଘେନିଯା’ କହିଲ
ସେହି ପ୍ରଭୁ ତ ତୁମେ ଜୀବିତ
ବଢ଼ାଅ ଶକତି ମୋହର || ୩ ||

ସୂଚୀମାଳାକୁ ଫେରନ୍ତୁ