ବାଇମନ ଦିନେ ହେଲେ ସମୟ ଦିଆ

ଯୀଶୁ ନାମକୁ ଭୁଲି ଯାଉଛୁ
ନିଜକୁ ଜ୍ଞାନୀ ବୋଲାଉ ଅଛୁ।
ତୋତେ ଲାଗିଛିରେ ମାୟା ମୋହ (ଘୋଷା)

ଗଲାଦିନ ଆଉ ଫେରିବ ନାହିଁରେ
ପାପ କରିଅଛୁ ଯେତେ
ମୋ ପାପକୁ କେହି ଦେଖୁ ନାହିଁ ବୋଲି
ଘୋଡ଼ାଇ ହେଉଛୁ କେତେ
ଛାଡ଼ିଦେ ଛାଡ଼ିଦେ ଅହଂକାର ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ବାସ କର
ତାଙ୍କ ବିନା ବଞ୍ଚିବୁ କି କହ ? || ୧ ||

ହେବୁ ଯଦି ତୁହି ତାହାଙ୍କ ଦାସ ରେ
ଯୀଶୁରେ ବିଶ୍ବାସ ରଖ
ବିପଦ ଆପଦେ ରୋଗ ଦୁଃଖ ଶୋକେ
ରଖିବେ ସେ ତୋର ଟେକ
ହୁଅ ତାହାଙ୍କର ଅନୁଗାମୀ ସେ ତ ଆମ ଜୀବନର ସ୍ବାମୀ
ତାଙ୍କୁ ହୃଦୟରେ ସ୍ଥାନ ଦିଆ || ୨ ||

ସୂଚୀମାଳାକୁ ଫେରନ୍ତୁ